donderdag 18 juni 2015

Onwel

Na een botscan, een serie röntgenfoto's en een MRI scan vond de orthopeed dat ik beter naar een neuroloog kon gaan, met mijn rugklachten. Gelukkig is het al een stuk beter dan van de winter, maar ik heb er nog steeds veel te veel last van :-(

De neuroloog heeft een lange wachtlijst, maar ook daar ben ik nu geweest. Die vond geen zenuwen die klem zitten enz, dus nu maar weer terug naar de orthopeed. Wat ik inmiddels al wel weet is dat mijn rug versleten is, en daardoor scoliose, en dat ook daar nu de arthrose zit die ik al jaren heb in mijn handen :-(



Een paar weken geleden was ik lekker rustig en relaxed boodschappen aan het doen, toen ik me ineens een beetje onwel voelde. En dat werd langzaam steeds erger. Het plan was om zo snel mogelijk langs de kassa te komen. Mijn auto stond vlakbij, daar zou ik dan even rustig in gaan zitten, en iets drinken...

In de wachtrij bij de kassa vroeg ik om een stoel, omdat ik anders flauw zou vallen. Ik kreeg de stoel, en een glas water. En werd nog steeds maar naarder. Het zweet liep in straaltjes langs mijn gezicht, terwijl ik rilde van de kou. Ik was enorm draaierig, en moest heel erg gapen. Toen heeft de bedrijfsleider een ambulance gebeld...

In de ambulance werd ik heel erg grondig onderzocht, er werd een hartfilmpje gemaakt, en van alles gemeten. Het enige wat ze vonden was dat mijn bloeddruk erg hoog was. De ambulance heeft me thuisgebracht, tot plezier natuurlijk van de hele straat (er gebeurt hier weer eens iets!).

Thuis belde ik eerst dochterlief, en toen mijn huisarts. Die was er binnen een half uur, en ook hij heeft me van alle kanten onderzocht. Erg hoge bloeddruk, vond ook hij. 170/102:


Gisteren kreeg ik de uitslag van een zeer uitgebreid bloedonderzoek: alles is prima! Suiker goed, lever en nieren uitstekend, geen bloedarmoede, ik mag zelfs stoppen met de pilletjes voor de cholesterol want ook dat was voor het eerst sinds jaren niet meer te hoog (misschien door het dieet dat ik nu al maanden volg?). 

Het enige dat daar uit kwam was dat ik een flink tekort aan vitamine D heb. Daar slik ik al braaf pillen voor sinds ik mijn elleboog brak in 2010, maar ik heb nu andere gekregen (vast ook sterker), en het advies om zo vaak mogelijk in de zon te gaan zitten :o

Volgende week krijg ik 24 uur lang een bloeddrukmeter om, want die is nu nog steeds veel te hoog. En naar gelang het resultaat daarvan wil hij dan een fietstest voor me aanvragen in het ziekenhuis.

Nooit ziek geweest, en nu sinds begin vorig jaar het ene na het andere...
Volgens mij ben ik gewoon aan het verslijten :-(

Voorgevel


Kennelijk is het alweer meer dan 10 jaar geleden (!!!) dat mijn lieve ome Henk mij meehielp met verven. Die klus kon hij toen niet helemaal afmaken, hij hield het niet meer vol. Achteraf was hij toen vast al ziek, al wisten we dat toen nog niet. Tante Siet zei vorige week tot mijn verbijstering dat het alweer zo lang geleden is dat ze verhuisden uit de flat...  Vanwaar we naar mekaar konden zwaaien als zij op het balkon stonden. Al die jaren was ik helemaal happy "ik woon bij de paarse voordeur". Met in de voortuin 4 grote bijpassende blauw/lila/paarse hortensia's. Die binnenkort ook al weg gaan, maar daarover later meer...


De blauwe deur van de bijkeuken was net zo oud als het huis zelf, ongeveer net zo oud als ik. En de onderkant was inmiddels zwaar verrot, je kon er zonder moeite je vinger doorheen steken :-( Ook was de donkerblauwe verf erg verkleurd en vaal geworden na 10 jaar. De voordeur was nog altijd mooi paars, maar de rand waar ie dicht gaat was veel paarser, dus ook al viel dat niet zo op, ook die was nogal verkleurd :-(


En dan het kozijn, lol. Dat is niet verrot, het hout is nog prima. Maar die bladderde maar door, elk jaar meer. Zoonlief zegt al jaren achtereen dat hij "deze zomer" dat kozijn wel voor me komt schuren en verven, maar die heeft het daar veel te druk voor, en hij woont ook niet naast de deur. Ik keek er maar niet teveel naar, want ik wist toch niet hoe ik dat op moest lossen...

Uiteindelijk zette ik het een poosje geleden als klus op Marktplaats. Er kwamen diverse reacties op, waarvan die van Jakob me het meeste aansprak. Hij kwam langs, en gaf een prijs op. En constateerde gelijk ook dat het slot in mijn voordeur stuk is. Ik was er aan gewend dat ik hem niet op het nachtslot zetten kon, nu blijkt dus dat de voordeur alleen maar dicht ging net als een binnendeur, en dat het slot helemaal niet werkte. Oeps. Met een bankpasje zou iedereen die deur zo hebben kunnen open flipperen, al die jaren :o

de verf moet nog drogen, dan wordt het nog wel iets lichter van kleur
Vandaag was Jakob hier de hele dag, van 8 uur tot 5. De verrotte deur van de bijkeuken is vervangen door een splinternieuwe deur. Zelfs een zwaardere, dus die gaat weer minstens 50 jaar mee! Beide deuren hebben nu een prima slot dat werkt, en hoe hij het gedaan heeft? Op allebeide deuren past gewoon mijn oude sleutel nog (en dus ook mijn sleutels bij dochterlief, bij Joke en bij tante Siet).

Het afgebladderde kozijn is nu weer strak en wit, net als de rest van de kozijnen, en het houtwerk aan de zijkant. Geschuurd, geplamuurd en geverfd. En beide (!!!) deuren zijn nu donkerblauw. Jakob vond dat niet kunnen, een paarse voordeur. Dus deelde hij me mede dat beide deuren donkerblauw gingen worden. Ik leg me er maar bij neer. Zoon vond het ook al nooit een goed idee, dat mooie paars :-(

Morgen of overmorgen komt hij langs om het beslag van de nieuwe deur erop te maken, en de buitenlamp weer te monteren. Nu moet ik eerst nergens aankomen, en de deuren nog urenlang open laten staan zodat de verf goed droogt.

Ook dit verfwerk zit er al zo'n 10 jaar op... Ook de kozijnen die op deze foto nog bruin zijn, zijn daarna mooi paars geworden.

En over een aantal weken komt Jakob dan nogmaals langs, om alles voor een 2e keer te verven, en dan verft hij gelijk ook al het hout aan de achterkant. Daar is de deur naar de poezenkamer altijd al blauw, maar mijn mooie paarse kozijnen daar zullen dan vast ook wel wit worden, snik!